Cuma, Ekim 07, 2005

[festivalden] Cafè Lumıère *2004 *japonya

cl2

25. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde "uluslararası yarışma" kategorisinde oynamış bu film.
az önce izledim. durağan japon filmlerine alışık olmayanlar için epey değişik gelecektir eminim. ruh haliniz uygun iken izlemelisiniz bence. böyle uzanıp saatlerce kıpırdamayacak haldeyseniz birebir uyacaktır. ama kıpır kıpır iseniz hiç yaklaşmayın. yoksa ağırabi'ler gibi salonu
terkedebilirsiniz :)

dediğim gibi film oldukça durağan. hatta kamera üç beş sahne ve dış çekim dışında hiç hareket etmiyor. beş dakikayı bulan sabit planlar mevcut. aslında bunlardan bahsetmem negatif birşeymiş gibi algılanmasın... çünkü ne kadar uzun ve sabit plan... o kadar uzun ve kesintisiz oyunculuk gerektirdiğinden... o oyuncuların bunun altından kalkıp... kalkamaması...
çok çabuk kendini gösterecektir. ki gösterdi zaten. bunlar oyuncu değil resmen bunları yaşayan kişiler olsa gerek. :) bu kadar mı gerçekçi olur. çok sıradanmışcasına gerçek idi.

konu olarak pek dolu değil.. hayatın kesiti gibi olduğundan... tatmin etmeyebilir ama... bunun yanında bu film... belgeselmiş gibi de izlenebilir keyifle. tabi uzakdoğu ilginizi çekmeli en baş şart olarak.. onların yaşamları... yemek yeme çeşitleri.. yemek çubuklarını kullanmaları... sokaktaki halleri.. tren kültürleri... vs. zevkle izlediğimiz şeylerdi. ben bıkmıyorum açıkcası. benim için sorun yoktu. adamların tren olayını nasıl kotardıkları... ve yaşamlarının birer parçası haline gelmesi çok enteresan... heryerde trenler var... nerdeyse otobüs yok ve onun yerine içine girip parasını ödediğiniz trenler var... sonra komşulardan... tren makinistlerine kadar herkes çok saygılı gibi.. bir makinist içine binen her yolcuya kafayla selam verir mi ya :)))
yine ilgimi çeken birşey ise... dış çekimlerde... halkın çok doğal olması... bizde asla olamayacak şeylerden birisi mesela. kamera var diye çoook uzakta çember oluşturmuş halk izlenimini asla göremiyorsunuz bunlarda... herkes gelip geçiyor... metrolar... trenler hep böyle...
sabrıma ve uygun ruh hali bulabilmeme şükrederekten ilginç bir deneyim gözüyle izledim bu filmi... sabırlı ve uzakdoğu sever insanlara tavsiyedir...

Hiç yorum yok: