Takeshi...

1-16 nisan arasında sürecek olan 25. istanbul film festivaline böylesi bomba bir film ile başlamak çok süper bir hismiş..

rastlantılar peşimizi bırakmadı ama oysaki onlar bizim peşimizde değil.. üzerimizden atamadığımız umudumuzun peşindeydi.. biz umudumuzun elinden tutup onu bırakmadıkça rastlantılar da geliyor ardından :) takeshi'ye yer kalmadığını 4-5 gün önceden öğrenince korkutmuştuk ama n'oldu :) son ana kadar gişede nöbet tutacağımı söyleyen ben.. ona bile gerek kalmadı. bir arkadaşımın da çabaları ile beraber gişe önünde rastgele bir izleyiciden alıverdik takeshi biletini. şans bu kadar olur doğrusu.. bi de nasıl en ortada yerden çıktı bilet şansıma ona halen şaşıyorum :)) yanımda oturan adamın da film sonrası yaptığımız sohbette "japon dili edebiyatı" mezunu çıkması da ayrı güzellik :) diğer tarafımdaki yaşlı kitano hayranı teyze de her silah sıkıldığında gözlerini "aman tanrım" diye kapatması süperdi :))

neyse filme gelirsek..

filmin tanıtımında "yüzde 500 kitano, başka hiçbirşey" gibi birşey yazıyordu.. bu kadar uyar bir cümle..kitano severlerin zaman kaybetmeden mutlaka izlemesi gereken... kitano'ya aşina olmayanların da farklı, orjinal, ilginç biçimli bir uzakdoğu filmi izlemek için izlemelerinde yarar olan bir film.. kurgu ve sahne, gerçek-düş geçişleri bu kadar mı sağlam olur, bu kadar mı her açılan kapı filmin sonunda tek tek kapatılır ve sonunda tek bir kutu olarak derli toplu kalır.. şaşılası.. izo filmi daha çok dış dünyaya alegorisel olarak yaklaşıyordu ama bu film o derece değil. daha çok yönetmenin kendi iç dünyasına yönelik birşey. aşırı sembolik değil, yormaz, daha çok geçişlerle süprizini yapıyor..

amerikan mizahına alışkın olanların pek gülemediği uzakdoğu mizahı bilinen bir gerçek.. ama bu filmde gerçekten güldüm.. laçka sıradan klişe espriler de değildi. çok doyurucu. kendinizi tutamıyor kahkahalar ile gülebiliyorsunuz.bence takeshi kitano bırakmasın bu işi.. hem oynasın filmlerinde hem de onları yönetsin. çok az yönetmene yakışır çünkü bu olay. bunlardan birisi de işte takeshi kitano'dur.. sarılıp öpesiniz gelen babacan bir insan. bu yönü filmdeki tiplerine de yansıyor..

filmin üzerinden 2gün geçti ama halen büyük bir tatmin olmuşluk hissi ile tebessüm hissediyorum. film kendi temposunu dengelemek için ortalarda biryerde çok güzel bir ayak dansı gösterisi hediye ediyor.. mükemmel bir dans idi..filmin tekrarı son olarak , 5 nisan'da 19:00'da oynayacak.. bence bir düşünün...