izleyen var mı bilmiyorum ama uzakdoğu korkularının... alıştığımız ve sevdiğimiz genel korku filmlerine... sanki bilinçli olarak zıt yapılmışcasına akıcılık yönünden durağan olmaları ilgimi çekiyor. korku filmlerinin konuları ilgimi cezbetmese bile sırf bu yönlerini analiz edebilmek için izlerim. uzumaki'yi de sırf adını sanını duymadığım yönetmen ve oyunculardan oluşmasına rağmen bu amaçla izledim.açıkcası yok değil.. genel olarak filmin insanı rahatsız eden bir atmosferi var. tabi finale yaklaştıkça birlik oluşmaya başlıyor. oraya gelene kadar çok kopuk. o yüzden belli bir yere gelene kadar sürekli "ee neki şimdi bu" duyguları ile izliyorsunuz. ayrıca senaryonun çok iyi olmaması da eksik yanı sayılabilir.
"spirallerin etkilediği insanların git gide artması" diyebiliriz ana konu için. ama bu "neden oluyor", "nasıl başlıyor" tarzında hiçbir veri transferi yapmıyor film. sadece sırf atmosferinin rahatsız ediciliği için izleyip bitiriyorsunuz.. en azından ben öyle yaptım.
ayrıca D. Lynch tarzını andırıyor film.. onun filmleri gibi bir film de derim hiç çekinmem. ama Uzumaki'nin çizgiromanının çok daha iyi olduğuna eminim. çünkü böylesi çizim besleyen bir konu yani spirallerin çizgiroman sayfalarında epeyce yaratıcı sahneler oluşturacağı ortadadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder